![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: (ROZCHECHOTAĆ SIĘ) | Następne hasło: (ROZCHEŁZNAĆ) » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
ROZCHECHOTANIE (1) sb n
Fleksja
N sg rozchechotani(e).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład) s.v. rozchechotać się.
Rzeczownik od niezaświadczonego u nas „rozchechotać się” ‘roześmiać się głośno’: Risus solutus Bezmierne rozchechotánie. Mącz 400c.
KW, (LWil)