Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NIESOCZYSTY

Następne hasło: NIESPALON »

NIESOLONY (19) part praet pass pf

W pisowni łącznej (16), w rozłącznej (3).

e oraz oba o jasne.

Fleksja

sg
m	N	niesolony	n	N	niesolon(e)
	G			G	niesolonégo
	I			I	niesolonym
	L			L	niesolonym

pl
G		niesolonych

sg m N niesolony (2). ◊ n N niesolon(e) (2). ◊ G niesolonégo (5); -égo (2), -(e)go (3). ◊ I niesolonym (8). ◊ L niesolonym (1). ◊ pl G niesolonych (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

Znaczenia

Którego nie posolono; świeży (19)

Którego nie posolono; świeży; insulsus Mącz, Calep, Cn; salis a. salsuginis expers Cn (19): Ná odpráwie/ dano im [...] ryb rozmáitych ſuſzonych ále nie ſolonych BielKron 435; Mącz 364c; Insulsus. Proprie id dicitur, quod salsum aut salitum non est. Nie ſoloni, balamant. Calep 547a.

Wyrażenie: »masło niesolone [= świeże]« (15): FalZioł V 109; Albo zmieſzay żołć ſkopową z máſłem nieſolonym/ á w vcho ćiepło wley. SienLek 71v, 81v [2 r.], 84 [2 r.], 109, 116, 119v [2 r.] (14).

Szereg: »świeży, niesolony« (1): á onemu czo przeczedziſz przyday ſad ła [!] wieprzowego ſwieżego nieſolonego ile potrzeba FalZioł I 104d.

Cf SOLONY