Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NIESPOKOJNY

Następne hasło: [NIESPOŁECZNISTY] »

NIESPOLNY (2) ai

e oraz o jasne (tak też Cn).

Fleksja

sg
m	N		f	N	niespolnå
m	A	niespolny	f	A

sg m A niespolny (1). ◊ f N niespolnå (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

Znaczenia

Nie odnoszący się równocześnie do wielu zjawisk, do ogółu (2)

Nie odnoszący się równocześnie do wielu zjawisk, do ogółu; incommunicabilis Cn (2): tákzze teſſ między dwięmá z, z/ i między dwiemá l, l i inęmi [musi być przedzielenie]/ gdie nieſpolny iednáki dwięk mieć máią. JanNKarGórn Hv.

W przeciwstawieniu: »spolny ... niespolny« (1): ſpolna rzecż ieſt káżdemu Bogá chwalić ták wam iáko nám/ ále domu Bożego budowáć nie ſpolna/ bo iedno nam Cyrus dopuśćił. BielKron 111.

Cf SPOLNY