[zaloguj się]
[pdf]

NIESTANIE (12) sb n

W pisowni łącznej (11), w rozłącznej (1).

Pierwsze e jasne, końcowe pochylone; -a- (7) GroicPorz (2), UstPraw (4), Mącz, -å- SarnStat (5).

Fleksja
sg
N niestanié
G niestaniå
A niestanié
L niestaniu

sg N niestanié (1). ◊ G niestaniå (4). ◊ A niestanié (3); -é (1), -(e) (2). ◊ L niestaniu (4).

Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu.

praw. Niestawienie się w sądzie w wyznaczonym terminie (12): A gdźieby przećiwna ſtroná ták po wtore y po trzećie przypozwána nieſtánęła/ y po czwarte pomocney przyczyny nieſtánia nie wnioſłá: Iuż Sentencya wyſzſzego práwá ma być otworzoná y czytaná. GroicPorz bb4v; UstPraw C2, G; (nagł) Gdy kto kogo zda w nieſtaniu. (‒) CHcemy/ áby káżdy powód/ gdy zda pozwánégo w kontumáciiéy/ zápłáćił tylko dwá gróſzá SarnStat 819, 830.

niestanie czyje [w tym: G sb (2), pron poss (1)] (3): GroicPorz C; O nieſtániu pozwánego y powodu. UstPraw Cv; SarnStat 719.

Wyrażenia: »niestanie na rok(u)« = eremodicium Mącz, Cn; contumacia JanStat, Cn; deserta indicta causa Cn (2): Eremodicium, apud Iurisconnultos, Desertio caussae, Absentia seu Negligentia partium facta. Nieſtánie ná rok Zámieſzkánie roku. Latine, Desertum vadimonium. Mącz 107c; SarnStat 719.

»wina niestania« = poena contumaciae JanStat (2): mogą ią [krewni] pozwáć do ſądu Zyemſkiego/ [...] ktora [pani wianna] ieſli ná pierwſzym roku nieſtánie/ tedy winę nieſtánia przepada UstPraw B2v; SarnStat 1247.

»zdanie w niestaniu« = wyrok za niestawienie się w sądzie (1): Téż vſtáwiamy/ áby od zdánia w nieſtaniu citatum a sentem in contumacia JanStat 502] dwá groſzá były płáconé SarnStat 818.

Cf NIESTANE, NIESTAWANE, NIESTAWANIE, STANIE

JB