Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NIESTOTYŻ

Następne hasło: NIESTRAPIONY »

NIESTRACONY (4) part praet pass pf

e, a oraz o jasne.

Fleksja

sg
m	N	niestracony	f	N	niestraconå

pl
N	m pers	niestrac(e)ni

sg m N niestracony (3). ◊ [f N niestraconå.] ◊ pl N m pers niestrac(e)ni (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. tracić.

Znaczenia

I. W funkcji właściwej: Nie skazany na zagładę (1)
II. W funkcji przymiotnika: Taki, którego nie da się, nie można stracić; (3)

I. W funkcji właściwej: Nie skazany na zagładę (1):

W przeciwstawieniu: »odrzucony ... niestracony« (1): Odrzucáni [bywamy]/ ale nie ſtráceni [deiecti, sed non pereuntes]. BudNT 2.Cor 4/9.

II. W funkcji przymiotnika: Taki, którego nie da się, nie można stracić; imperditus Calep, Cn (3): Imperditus, quod perdi destruive non potest – Nie ſtraczony. Calep 510b; [abowiem piſmo ieſt rzecz nieſtrácona/ ktorego żadny cżás nie zepſuie áni zátráćić może FlawHist +2v].

Przysłowie: Cnotá kleynot nie ſtrácony/ Cnotá ſkarb nie przepłácony KochMRot A2; Cnotá ieſt ſkarb nie ſtrácony/ Y kleynot nie przepłácony. CzahTr [D2].

Cf STRACONY