« Poprzednie hasło: [NIEUKA] | Następne hasło: NIEUKARANIE » |
NIEUKAJANY (2) part praet pass pf
e prawdopodobnie jasne (tak w nie-); oba a jasne.
Fleksja
sg | ||
---|---|---|
n | A | nieukajan(e) |
V | nieukajan(e) |
sg n A nieukajan(e) (1). ◊ V nieukajan(e) (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
W funkcji przymiotnika: Nieskłonny do pokajania się, do skruchy; w przen (2):
Szeregi: »twardy a nieukajany« (1): niewieſz iſz ćię łaſká a ocżekawánie Boſkie do pokuty wżywa [!]/ á ty prze twárde á nievkáiáne ſerce twoie ſkárbiſz ſobie gniew ná dzień gniewu. SkarŻyw 168.
»zły a nieukajany« (1): O złe á nie vkáiáne ſerce/ iſz ćię docżeśnie káráć chćiał P. Bog/ y przeto o łáſce iego roſpacżaſz? SkarŻyw 263.
Cf UKAJAĆ SIĘ
KK