[zaloguj się]
[pdf]

NIEUPAMIĘTAŁY (3) part praet act

e oraz oba a jasne.

Fleksja
sg
n Gnieupamiętał(e)go
pl
D nieupamiętałym
A m pers nieupamiętałé

sg n G nieupamiętał(e)go (1). ◊ pl D nieupamiętałym (1). ◊ A m pers nieupamiętałé (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

W funkcji przymiotnika: Nie wykazujący skruchy, nie chcący się poprawić (3): ná óno piſmo/ któré Pan przywodźił nieraz żydóm nievpámiętáłym/ z Proroká Izáiaſzá: Zaśleṕ ſerce ludu tego BiałKat 113v; [Przećiwna téż ieſt [konfederacyja] práwu kośćielnému/ y S. Concilióm [...], co kośćiół ſkazuie/ áby Haeretyki nieupámiętáłé/ mocy świetckiéy podawano/ áby od niéy ſłuſznym obyczáiem karáni byli. SkarUp 9].
Szereg: »grzeszny a nieupámiętały« (1): Choć y w tym wyſtępu nie máſz: kiedy zá grzéſzné á nieupámiętháłé ofiáruiemy. BiałKat 353v.
W przen (1): Lecż wedle twárdośći twey y nie vpámiętáłego ſercá [secundum ... duritiam tuam et impoenitens cor]/ ſkárbiſz ſobie gniew ná dzień gniewu BudNT Rom 2/5.

Cf UPAMIĘTAĆ

KK