Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NIEUPRACOWANY

Następne hasło: NIEUPRAWNY »

NIEUPRAWIENIE (1) sb n

Fleksja

N sg nieuprawieni(e).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Nieobrabianie, nieoranie [czego]:

Wyrażenie: »nieuprawienie roli«: Frustratio est non cultura agri, Mieſzkániná to tylko yeſt/ nievpráwienie roli yáko ſie godźi. Mącz 138b.