[zaloguj się]
[pdf]

NIEUSTAWICZNIE (4) av

W pisowni łącznej (2), w rozłącznej (2).

Oba e prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz zwykle w -e); a jasne.

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Z przerwami, nie jednym ciągiem, niestale (3): BielKron 167; Iákoż bárżo to źle ſię sſtáło/ iż ſądy zwłaſczá Criminales nie ſą vſtáwiczne/ ále ná Seym co dwie lećie ieſt poſtánowiony/ (marg) Zle iż criminales cauſas nie vſtáwicznie ſądzą. (–) GórnRozm C3v; Piotr w Antyochiey kośćioł funduie/ y ſtolicę ſwą [...] Wſzákże tám nieuſtáwicznie mieſzka; ále [...] czáſem w Ieruzálem/ czáſem ná inſzych mieyſcách przebywa. WujNT 510.
2. Chwiejnie, zmiennie, bez stałości (1): Pierwſzy Nigrytowie wiárę máią Máchometowę nie thák nieuſtáwicżnie iáko Leuko Etyopes/ to ieſt Maurowie biali/ ći nie wiedzą iáko ſámi dźierżą. Wſzákże Nigryte gdy [...] ſłyſzą o wierze Krześćijáńſkiey/ powiádáią być lepſzą wiárę Krześćijáńſką [...] Ale ſwey przedſię nie chcą odſtąpić mowiąc/ iż káżdy będźie w ſwey wierze dobrze ſtoiąc zbáwion. BielKron 450.

Synonimy: 2. niestale, niestało.

Cf USTAWICZNIE

KK