[zaloguj się]

NIEUŻYTOŚĆ (2) sb f

e oraz o jasne.

Fleksja
sg
N nieużytość
A nieużytość

sg N nieużytość (2).[A nieużytość.]

stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w. s.v. użytość.

Rzeczownik odnieużyty”: bycie nieużytym, nieuleganie czyimś prośbom lub przemocy; implacabilitas Mącz, Cn; duritia animi, obstinatio inflexibilis, rigor naturae inflexibilis Cn (2): Immobilitas, Nieporuſzenie/ nievżytość Mącz [234]a, 302c; [Ale jakąm wdzięczność znał ⟨tak zasię praeter expectationem więtszą⟩ nieużytność w odprawie listów tych poznałem. DiarPos 11].

Synonimy: nieporuszenie, twardość.

MF