[zaloguj się]
[pdf]

ROZCZYNA (5) sb f

o oraz a jasne (w tym w a 1 r. błędne znakowanie).

Fleksja
sg
N rozczyna
A rozczynę
I rozczyną

sg N rozczyna (3). ◊ A rozczynę (1). ◊ I rozczyną (1).

Sł stp w innym znaczeniu, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.

1. Ciasto zagniecione, przygotowane do pieczenia; massa Mącz, PolAnt; conspersio Mącz (4): Massa, Roſzczina/ Ciáſto z którego chleb czinią. Mącz 210d, 404a; Nie wiećie że máły kwas wſzytkę roſzcżynę kwáśi? BudNT 1.Cor 5/7; [Volck 358].
Przen (1): Wycżyśćićie przeto dawny kwás/ abyśćie byli nową roſzcżyną iákośćie przáśni BudNT 1.Cor 5/8[7].
2. Zagniatanie ciasta, przygotowywanie wypieku (1): Pistura, Piekárſtwo/ nauká piekárska/ roſcziná. Mącz 300d.

Cf [ROZCZYNIA]

KW, (LWil)