[zaloguj się]
[pdf]

ROZCZYNIAĆ (4) vb impf

roz- (2), rosz- (2).

o jasne; a prawdopodobnie jasne (tak zwykle w -ać).

Fleksja
inf rozczyniać
indicativus
praes
sg pl
1 rozczyniåm
3 rozczyniają
fut
sg
2 m będziesz rozczyniåł

inf rozczyniać (1). ◊ praes 1 sg rozczyniåm (1). ◊ 3 pl rozczyniają (1). ◊ fut 2 sg m będziesz rozczyniåł (1). ◊ [part praes act rozczyniając.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. s.v. rozczynić.

Mieszać rozdrobnioną substancję z wodą; diluere Mącz, Cn; condepsere, conspergere, depsere, subigere Cn (4): Diluo, Rozcziniam/ pomywam/ roztwarzam. Mącz 199d; [Volck Xxx4].

rozczyniać co (2): zmieſzać ie [bobki kozie] zmąką ięcżmienną/ [...] ale gdy ie roſzcżyniać maſz/ maſz przyłać [!] ocztn [!] w wodę ktorą będzieſz roſzcżyniał FalZioł I 144b; Mortarium, Możdzerz/ też mieyſce gdzie wapno rozcziniáyą Mącz 233b.

rozczyniać czym (1): FalZioł I 144b; [biorąc którégole z nich [lekarstw], uncyy półtory álbo dwie, [...] wedle podobánia, á rozczyniáiąc aquis cordialibus [...] OczkoPrzymiot 179].

a. [O cieście do pieczenia:
Zwrot: »wodę z mąką rozczyniać«: a żony ich wodę z mąka roſzcziniaią/ iżby placki cziniłi ErazmNow 78v.]

Formacje współrdzenne cf CZYNIĆ.

Cf ROZCZYNIANIE

KW, (LWil)