« Poprzednie hasło: NIEWYĆWICZONY | Następne hasło: NIEWYDANY » |
NIEWYDANIE (14) sb n
W pisowni łącznej (12), w rozłącznej (2).
Pierwsze e oraz a jasne, końcowe e pochylone.
sg | |
---|---|
G | niewydani(a) |
A | niewydanié |
sg G niewydani(a) (1). ◊ A niewydanié (13); -é (12), -(e) (1).
Sł stp notuje, Cn, Linde brak.
niewydanie kogo, czego (13): Na drugą rzecz okolo nyewidanya niektorich zdradziecz pana Woyewodzynich Krol yego M roſkazal powyedziccz yz o zadnich wynowathich any zdrayczach pana woyewodzynich nycz nyewye LibLeg 10/120v; O niewydánié Poboru iáki poſtępek bydź ma. SarnStat 345; Proces, iáko ma w téy mierze Podskárbi poſtępić, zwłaſczá o nie wydánié Qwárty, y o kwitowániu pieczęcią skárbną. SarnStat 413, 139 [2 r.], 344 [2 r.], 347, 364, 413 [2 r.], 856, 892 marg.
niewydanie z czego (1): który [pozew] mieli od tegosz, wyzei namienionego Marćina Tokarſkiego, o nie wydanie ſczęſći iego ktora iemu bela przyliegla po Małzonce ſwey, a matce iego ZapKościer 1581/19v.
Cf WYDANIE
MF