« Poprzednie hasło: [NIEWYSOKOMYŚLNY] | Następne hasło: NIEWYSPEROWANY » |
NIEWYSPANIE (7) sb n
W pisowni łącznej (6), w rozłącznej (1).
Pierwsze e oraz a jasne; końcowe e z tekstu nie oznaczającego é.
sg | pl | |
---|---|---|
G | niewyspaniå | |
A | niewyspani(e) | niewyspaniå |
I | niewyspanim | |
L | niewyspaniu |
sg G niewyspaniå (3). ◊ A niewyspani(e) (1). ◊ I niewyspanim (1). ◊ L niewyspaniu (1). ◊ pl A niewyspaniå (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. wyspać.
niewyspanie czyje (1): A móy więniec [...] Niechay wiśi do świtánia/ Swiádek mégo niewyſpánia. KochPieś 25.
W połączeniach szeregowych (2): niewiáſtę ſtáteczną/ y wielką ſługę Bożą: ktora vſtáwicżnie w vtrudzeniu ćieleſnym/ w poſtach/ wniewyſpániu/ y twárdym legániu ćiáło trudziłá SkarŻyw 459, 300.
»trudzić niewyspaniem« (1): Y wſadzono ie w ćiemne więzienie/ ták iáko chodzili/ trudząc ie niewyſpánim/ zimnem/ y głodem SkarŻyw 300.
»post i niewyspanie« (1): ták gdy do onych iego poſtow y niewyſpánia/ ten fráſunek przypadł: práwie ná poły był żyw/ á iuſz iáko ćień iáki chodził. SkarŻyw 134. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
Cſ WYSPANIE
JB