[zaloguj się]
[pdf]

NIEZASTANIE (3) sb n

Pierwsze e oraz oba a jasne; końcowe e z tekstu nie oznaczającego é.

Fleksja
sg
A niezastani(e)
I niezastaniém

sg A niezastani(e) (1). ◊ I niezastaniém (2); -ém (1), -em (1) SarnStat (1:1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

praw. Nieznalezienie kogoś na miejscu (3): Gdyby pozwano/ á onegoby prze iego niezáſtánie przekazano/ [...] tedy mu ná niewiádomoſć prziydzye przyſięgá UstPraw H4v; o co pan/ który tám ſam mieſzka/ ieſliby ſie [pozwany o rozbój poddany] niezáſtániém brónił/ ma przyśiądz SarnStat 502 [idem] 646.

Cf ZASTANIE

AK