Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NIEZEZOWATY

Następne hasło: NIEZGADZANIE SIĘ »

NIEZGADZANIE (2) sb n

Fleksja

N sg niezgådzanié (2); -é (1), -(e) (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Rzeczownik od „nie zgadzać się” (2)
- 1. Niezgodne brzmienie, dysharmonia (1)
- 2. Brak połączenia; połączenie bezspójnikowe (1)

Rzeczownik od „nie zgadzać się” (2):

1. Niezgodne brzmienie, dysharmonia (1): Diaphonia, Niezgoda/ Niezgadzánie w śpiewániu/ gdy ſie dwa głoſy niechcą w yednę notę trafyáć. Mącz 84d.

2. Brak połączenia; połączenie bezspójnikowe (1): Asyndeton, dici potest incompositum vel disiunctum. Est enim figura, quum plura sine coniuncionis vincula proferuntur: ut: Veni, vidi, vici ‒ Niezgadzanię. Calep 108b.

Cf NIEZGADZANIE SIĘ, ZGADZANIE