« Poprzednie hasło: ROZDRAPAĆ | Następne hasło: ROZDRAPANY » |
ROZDRAPANIE (9) sb n
Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w roz-); -drå- (7), -dra- (1) RejPs; drugie a jasne.
sg | |
---|---|
N | rozdråpani(e) |
D | rozdråpaniu |
A | rozdråpani(e) |
L | rozdråpaniu |
sg [N rozdråpani(e).] ◊ D rozdråpaniu (1). ◊ A rozdråpani(e) (7). ◊ L rozdråpaniu (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. rozdrapać.
- 1. Rozszarpanie na kawałki
(4)
- [Przen]
- a. Przez zwierzęta
(4)
- Przen (3)
- 2. Rozgrabienie, rozkradzenie (5)
W porównaniu (1): nieodmietuy ze tedy nas miły panie z trzody ſwoiey iako owieczek niepotrzebnych ku rozdrapaniu wilkowi RejPs 113v.
rozdrapanie czyje [= kto jest rozszarpany] (2): ieſli wiernie będzieſz dufáł iemu [Bogu]/ iż oni ktorzy ſie náſádzili ná rozdrapánie twoie/ [...] tobie nigdy záſzkodzić nie będą mogli. RejPos 127, 345.
rozdrapanie czego (1): A obietnice ich [...] iákie ſą y thu o doczeſnym márnym zginieniu ich/ y o ſproſnym rozdrapániu tego zátrudnionego nábycia ich RejZwierc 131v.
KW, (LWil)