[zaloguj się]

NOROWNIK (1) sb m

Fleksja

N sg norownik.

stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład) s.v. nurek.

Człowiek, który pływa pod wodą, nurkuje: Urinator, Który nurkiem pływa/ nór/ norownik. Mącz 508d.

Cf NOR, NOREK

AKtt