![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: NUKAĆ | Następne hasło: [NUMUSZ] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[NUMEN sb n
Teksty nie oznaczają é.
Fleksja
| sg | pl | |
|---|---|---|
| N | numina | |
| A | numen |
sg A numen. ◊ pl N numina.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
- [Bóstwo]
Bóstwo [numen – moc boża Murm; ‒ boża moc Mymer1; ‒ bóstwo, boska moc Mącz 257a; – boska moc albo wola Calep; boska moc ‒ numen Cn]: á iż nas ſzcżeśćie nieco wynioſło/ Numiná iákieś Bogámi ſię być rozumiemy. ArtHom A4; Nuż Sámſonowie, Porruſowie oni/ y inſzy Gigánći [...]: Achilleſowie/ Herkuleſſowie [...], ktorzy w ocżách ludzkich Numiná iákieś były kiedyś/ á zaſz wſzyſcy kreſu ſwego niedobieżeli? ArtHom Dv.
W porównaniach: ták iż kiedyś ná ony ſtáré Pány y Senatory (nierzkąc ná Królá ſtárégo Zygmuntá) poźrzał/ iakoby ná Numen iákié poźrzał. Zádrżał ći głos/ chćiáłliś co k niemu przemówić. SolikZiem C2; ktory [król perski] cżyniąc ſię Bogiem/ coś na kſtałt globu ábo ſphery niebieſkiey vrobiwſzy/ ſam poſrzodku Máieſtat ſwoy/ iáko Numen iedno (ſcilicet) wyſtáwił. ArtHom Cv.]
FP