[zaloguj się]

NURCIK (1) sb m

Fleksja

N sg nurcik.

stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).

Dem. odnurt” ‘prąd, pęd wody: Támże v zamku Mintáwá leniwa W łákomą Wiſłę nurćik ſwoy wylewá. KlonFlis G.

AKtt