[zaloguj się]

OBCOCHWAŁOBOŻNIK (1) sb m

Fleksja

I pl obcochwåłob(o)żniki.

stp, Cn, Linde brak.

Pogardl. Wyznawca niewłaściwej (zdaniem piszącego) wiary: A ták gdyby ſię X.K. z ſwoimi obcochwałobożniki pocżuł: mogłby y to obacżyć/ (Christa tamen duce) iż to/ co mnie z ſtrony Bogá y Chriſtuſá zádał/ iemu więcey ſłuży niż mnie CzechEp 85.

LW