« Poprzednie hasło: OBJAŚNIAĆ | Następne hasło: OBJAŚNIAJĄCY » |
OBJAŚNIAĆ SIĘ (10) vb impf
sie (6), się (4).
o prawdopodobnie jasne (tak w ob-); -jaś- (6), -jåś- (4); -jaś- RejZwierc, BiałKaz, SkarJedn, CzechEp, NiemObr; -jåś- SarnUzn, RejPosRozpr; -jaś- : -jåś- RejPos (1:2); drugie a jasne.
inf | objaśniać się | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
sg | pl | ||
3 | objaśniå się | objaśniają się |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | n | by objaśniało się | subst | by objaśniały się |
inf objaśniać się (1). ◊ praes 3 sg objaśniå się (4). ◊ 3 pl objaśniają się (1). ◊ con 3 sg n by objaśniało się (3). ◊ 3 pl subst by objaśniały się (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. objaśnić.
W przeciwstawieniu: »ćmić się ... objaśniać się« (1): nas y ſam Pan s thego vpomináć racży/ áby ſie vczynki wáſze nie ćmiły/ ále áby záwżdy w was obiáſniáły RejZwierc 104.
W połączeniu szeregowym (1): Wſzyſcy kroleſtwá onego ludzye náucżeni będą od Bogá/ nie od ludzi ſłucháć będą: ácżkolwiek od ludzi ſłucháią/ wſzákże co rozumieią wewnątrz bywa dano/ wewnątrz ſie obiaſnia/ wewnątrz obiáwiono bywa. RejPosRozpr b4v.
»utwierdzać się i objaśniać« (1): Ale żeby kto nie rzekł/ że X. K. cżyniąc ten wywod od głoſu/ tchu y ſłowá/ o tym ták dálece nie myślił: onoż naydźie fol. 97. ſłowá iego inſze/ którymi ſię práwie rzecż tá y vtwierdza y obiáśnia CzechEp 255.
Formacje współrdzenne cf JAŚNIĆ SIĘ.
DDJ