« Poprzednie hasło: (OBŁAGAĆ) | Następne hasło: OBŁAGODZIĆ » |
[OBŁAGANIE sb n
Fleksja
N sg obłågani(e).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. obłagać.
Proszenie o przebaczenie, przebłaganie; przen: o Chrystusie [za co]:
Wyrażenie: »obłaganie za grzechy«: Ráduycieſz ſie Krześćiánie/ bo wam dan ieſt Kriſtus. Kochaycie ſie grzeſznicy/ boć wam przyſzedł iednacż wáſz/ y obłagánie zá grzechy wáſze. GilKaz Cc4 (Linde s.v. obłagać).
Szereg: »jednacz i obłaganie«: cf Wyrażenie.]
FP