[zaloguj się]
[pdf]

ROZEDNIEĆ SIĘ (3) vb pf

się (3), [sie].

o oraz pierwsze e jasne.

Fleksja
praet
sg
3 n rozedniało się

fut 3 sg rozednieje się (2), [rozedni się]. ◊ praet 3 sg n rozedniało się (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Rozwidnić się, rozjaśnić się (o nadejściu poranka); illucescere Vulg, PolAnt [bezpodmiotowo] (3): BibRadz Iudith 14/1; Potym gdy ſię ráno rozedniało [factum est diluculum]/ podniosſzy ocży ſwe/ vyrzeli wielki i niezlicżony pocżet ludu BudBib 1.Mach 5/30, Iudith 14/1; [RadzPodróż 123; A gdy ſie rozedniáło názáiutrz wywiódł Phaſſur Ieremiaſzá z kłody WujBib Ier 20/3].
[Fraza: »pierwej niż się rozedni«: Poſli iednę z dziewek twoich/ że ſpátrzy ieſli vmárł ieſt/ że go pogrzebę/ pierwey niż ſie rozedni [antequam illucescat dies]. Leop Tob 8/14.]

Synonimy: rozświtnąć się, świtać.

Formacje współrdzenne cf DNIEĆ SIĘ.

ECB