![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [OBŁĄKANIEC] | Następne hasło: [OBŁĄKNĄĆ SIĘ] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
OBŁĄKANY (2) part praet pass pf
o oraz a jasne.
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| f | N | obłąkanå |
| pl | ||
|---|---|---|
| A | m pers | obłąkané |
sg f N obłąkanå (1). ◊ pl A m pers obłąkané (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.
Znaczenia
Który zabłądził, zgubił drogę (2):
W porównaniu (1): STroniſz przedemną Néto nietykána/ By więc ſárneczká/ kiedy obłąkána Máćierze ſzuka po górách vſtrónnych KochPieś 13.
α. W funkcji rzeczownika (1): pan w ich fráſunku Prędkiego ſmutnym dodał rátunku. Y náwiodł ná gośćiniec práwy obłąkáné/ Ze oglądáli wśi budowáné [Vulg Ps 106/7]. KochPs 164.
Synonim: zabłądzony.
JB