[zaloguj się]
[pdf]

OBŁĄKANY (2) part praet pass pf

o oraz a jasne.

Fleksja
sg
fNobłąkanå
pl
A m pers obłąkané

sg f N obłąkanå (1). ◊ pl A m pers obłąkané (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Który zabłądził, zgubił drogę (2):

W porównaniu (1): STroniſz przedemną Néto nietykána/ By więc ſárneczká/ kiedy obłąkána Máćierze ſzuka po górách vſtrónnych KochPieś 13.

α. W funkcji rzeczownika (1): pan w ich fráſunku Prędkiego ſmutnym dodał rátunku. Y náwiodł ná gośćiniec práwy obłąkáné/ Ze oglądáli wśi budowáné [Vulg Ps 106/7]. KochPs 164.

Synonim: zabłądzony.

Cf OBŁĄKAĆ SIĘ, [OBŁĄKANIEC]

JB