[zaloguj się]

OBNAŻAĆ SIĘ (2) vb impf

o prawdopodobnie jasne (tak w ob-); pierwsze a jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg
3 obnażå się
praet
sg
3 m obnażåł się

praes 3 sg obnażå się (1).praet 3 sg m obnażåł się (1).

stp s.v. obnażać, Cn, Linde brak.

Rozbierać się, zdejmować ubranie; przen (2):
a) Pozbawiać się, ogołacać się [z czego] (1):

W przeciwstawieniu: »obnażać się z majętności ... sobie bogactwa przymnażać« (1): A im ſię więcey z máiętnośći świeckiey obnáżał: tym ſobie więcey bogáctwá duſznego przymnażał SkarŻyw 235.

b) Być ujawnianym (1):
Wyrażenie: »obnażać się jaśnie« (1): y odkrywa y obnáża ſie iuż iáſnie on ſtáry fáłſz iey [Rzymu jako stolicy papieskiej]/ ktorym zwodziłá nędzne ludzye ná zyemi. RejAp 146v.
Szereg: »i odkrywać i obnażać się« (1): RejAp 146v cf Wyrażenie.

Formacje współrdzenne cf NAŻYĆ.

MC