[zaloguj się]
[pdf]

OBOSTRZAĆ SIĘ (2) vb impf

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w ob- oraz ostrzyć).

Fleksja
praet
pl
3 m pers obostrzali się
conditionalis
pl
3 m pers by się obostrzali

praet 3 pl m pers obostrzali się (1). ◊ con 3 pl m pers by się obostrzali (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.: obostrzać s.v. obostrzyć.

Czynić się bardziej ostrym; przen [przeciw komu, czemu] (2):
Zwrot: »bardziej, jeszcze więcej się obostrzać« (2): Chriſtus ſam/ cudá rozmáite przy náuce ſwoiey cżyni! [...] nie wſzyſcy ći co ná nie pátrzáli/ wierzyli: owſzem ſie ieſzcże niektorzy z nich/ więcey przećiw niemu y prawdźie ktorey náucżał/ oboſtrzáli CzechRozm 188, 198v.

Formacje współrdzenne cf OSTRZYĆ.

JR