« Poprzednie hasło: 1. ROZEPRZEĆ | Następne hasło: ROZEPRZEĆ SIĘ » |
2. [ROZEPRZEĆ vb pf
o oraz pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak w roze-).
imperativus | |
---|---|
sg | |
3 | niech rozepr(e) |
conditionalis | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | subst | by rozeprzały |
fut 3 pl rozeprają. ◊ imp 3 sg niech rozepr(e). ◊ con 3 pl subst by rozeprzały.
Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.
rozeprzeć od czego: potym gdy [banie] dobrze wznidą tedy ie rozſadzáią w ogrodźie/ wſzákoż z źiemią poſpołu w ktorey weſzły/ bo inácżey śię nie przyymą: drudzy ieſzcże onych ſkorupek z źiemią przygrzewáią z dáleká przy ogniu/ áby ták rychley weſzły źiarnká gdy od ćiepłośći źiemie rozepráią. Cresc 1571 226.
rozeprzeć w czym: ktore [banie] rychłoli śię puſzcżą á wznidą dla ćiepłośći gnoiowey w ktorey rozepráią Cresc 1571 227.
Formacje współrdzenne cf 3. PRZEĆ.
Cf [ROZEPRZAŁY]]
ECB