Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: OBRAŹNIK

Następne hasło: 2. OBRAŹNY »

1. OBRAŹNY (2) ai

o oraz a jasne.

Fleksja

sg
m	N	obraźny	f	N	obraźna

sg m N obraźny (1). ◊ f N obraźna (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. obraźnik.

Znaczenia

Przymiotnik od „obraz”
- 1. Przeznaczony na obrazy, służący do eksponowania bądź przechowywania obrazów (1)
- 2. W funkcji rzeczownika: rzeźbiarz, snycerz; sculptor Mącz (1)

Przymiotnik od „obraz”:

1. Przeznaczony na obrazy, służący do eksponowania bądź przechowywania obrazów (1): Pegma, Nieyákie drzewiáne naczinie álbo budowánie w które obrázy ſtáwiano/ Puzdro álbo ſzaſá obrázná [!] może być zwáne Mącz 286c.

2. W funkcji rzeczownika: rzeźbiarz, snycerz; sculptor Mącz (1): Sculptor, Sznicer/ obraźnik/ álbo obráźny może być zwan/ bo ſznicer yeſt niemieckie słowo nie polskie. Mącz 376c.

Synonim: 2. snycerz.

Cf OBRAŹNIK