[zaloguj się]
[pdf]

ROZESŁANIEC (6) sb m

o, pierwsze e oraz a jasne.

Fleksja
pl
N rozesłańcy
G rozesłańców
L rozesłańcach

pl [N rozesłańcy.] ◊ G rozesłańców (6); -ów (2), -(o)w (4). ◊ [L rozesłańcach.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (dwa z niżej notowanych przykładów).

Ten, którego posłano głosić wiarę [tylko w pl] (6):
a. Święto rozesłania apostołów, przypadające na dzień 15 lipca (6): Goski A10v; [Byłá tá bitwá w wtorek w dźień SS. Apoſtołow/ ktore zowią Rozeſłańcy/ Látá 1410. BielKron 1597 302 (Linde)].
Wyrażenia: »dzień (święty), święto (świętych) rozesłańcow« (3:2): Dzyało ſie to we wtorek dzyeń Swiętych Rozeſłáńcow/ látá iáko wyſzſzey ſtoi. BielKron 384v, 383v; StryjKron 532; SarnStat 1128 [2 r.]; [W dzień ſwięty Rozesłáńcow/ potym [rycerze koronni] ſię puśćili/ A v Wśi Grunwáldá Namioty rozbili. StryjKron 523 (Linde)].

[»święci rozesłańcy«: Spiſáliſmy to y ſprzyrzékliſmy ſie ná to przykłádem Przodków á Oyców ſwych cnotliwych/ iáko ſynowie á potomſtwo cnotliwé w Sobotę po świętych Rozeſłáńcách w Krákowie látá 1572 JanPrzyw 76.]

b. [Pogard. O fałszywych nauczycielach wiary: Wſzak dźiś widziem doſić wſzędy Tych rozeſláńcow obłudnych/ Ktorzy w ſwych poſtáwkách cudnych. Vwodzą nędzne proſtacżki KrowObraz [A2]v.]

ECB