[zaloguj się]
[pdf]

OBROŻ (7) sb f

ż (5), z (2), [s].

Pierwsze o jasne; -róż, -r(o)ż-.

Fleksja
sg pl
N obróż
A obróż
L obr(o)żåch

sg N obróż (5). ◊ A obróż (1). ◊ pl L obr(o)żåch (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

Opaska zakładana na szyję; focale Mącz; collare Calep (7): Focale, Obróż álbo záwiązánie nieyákie około ſziye Mącz 132b; Calep 214a.
a. Ochronna albo ozdobna opaska zakładana psu na szyję; mellum, millus Mącz, Calep, Cn; armilla, collare Cn (5): Pśi Brytáńſcy zá nimi ze dzwonki biegáią/ W pozłoćiſtych obrożach rozlicżnie brząkåią. RejWiz 64, 72v; Millum vel Millus, Obróz ná psy oſtremi á kończátemi ćwieczkámi nábita dla wilká chárty zá ſzyyę łápáyącego. Mącz 211c; RejZwierc 97; Calep 662a; [Obros/ Millus, et ⟨Mill⟩um. Volck Nnn4].
b. [Narzędzie kaźni:
Wyrażenie: »obroż żelazna«: weźmi tę obroż żelázną z ſzyie moiey/ á włoſz ná ſzyię corki twey. SkarŻyw 404 (Linde).]

AS