[zaloguj się]

OBSIEDZIEĆ (1) vb pf

Fleksja

3 sg m con by obsiedziåł.

stp, Cn, Linde brak.

Usiąść dookoła czegoś; przen:
Zwrot: »[czyj] czas obsiedzieć« = zająć [komuś] czas: Qui meum tempus obsideret. Któryby móy czás obſiedział/ to yeſt miáſto mnie móy czás záſiedział. Mącz [380]a.

Formacje współrdzenne cf SIEDZIEĆ.

Cf OBSIĘDZENIE, OBSIĘDZIENIE

DJ