| « Poprzednie hasło: OBTACZAĆ | Następne hasło: OBTACZAJĄCY » |
OBTACZAĆ SIĘ (1) vb impf
o jasne, pierwsze a pochylone.
Fleksja
| indicativus | ||
|---|---|---|
| praes | ||
| sg | pl | |
| 2 | obtåczåcie sie | |
| 3 | obtåczå się | |
praes [3 sg obtåczå się.] ◊ 2 pl obtåczåcie sie.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Umieszczać coś wokół siebie:
Zwrot: »złotem się obtaczać« = żyć w zbytku: Y wy Pánu chwałę daćie/ Co ſye złotem obtaczaćie: Y Indyyczykowie zwámi Zroznofárbnémi źiołámi. ZawJeft 17.
[Przen: á podniozſzy ſię [ziółko] ná źdźble z kolankámi/ záwiera ſię w pącżki/ iákoby iuż doraſtáiąc: z ktorych gdy wynidźie/ wyſypuie ſię kłos rzędem rozſádzony/ á dla mnieyſzych ptaſzkow/ áby nieſzkodziły/ obtacża ſię ośćiámi. CiceroBBud 25.]
Formacje współrdzenne cf TOCZYĆ.
DJ