[zaloguj się]
[pdf]

OBTYKAĆ (5) vb impf i pf

impf (4) GliczKsiąż, Mącz (2), Calep, pf (1) BielKron.

o oraz a jasne.

Fleksja
inf obtykać
indicativus
praes
sg pl
1 obtykåm
3 obtykają

[inf obtykać.] ◊ praes 1 sg obtykåm (3). ◊ 3 pl obtykają (1). ◊ part praet act obtykåwszy (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.

1. Wbijać lub wtykać coś wokół czegoś, obsadzać czymś; circumpangere Mącz, Calep; offigere, palare Cn (4): Circumpango, Wkoło obtikam/ ogłabiam/ álbo zgłabiam weſpołek. Mącz 275c; Calep 198b.

[obtykać co czym: tákie [pecki] dopiero máią być z korzenim do ſádu przeſadzáne/ gdźieby iuż práwie ſtáć miáły ku dawániu owocu/ y obtykáć ie kołkámi z laſzcżek álbo y ćiernim ogrodźić będźieli potrzebá. Cresc 1571 116 (Linde).]

a. Ozdabiać, przystrajać [kogo, co czym] (2): GliczKsiąż F2v; A gdy paćierz śpiewano we mſzy/ Ian Tárło we zbroi/ y chłopiec ktory drzewo noſił do kośćiołá wiecháli/ obtykawſzy helm y iną zbroię świecżkámi. BielKron 425v.
2. Tkać wokół czegoś (1): Circuntexo ‒ Obtikąm. Calep 200.
3. [Nadmiernie napełnić (o pokarmie) [kogo czym]: Nie ták iáko mámki niektote [!] niemieczkie/ mnyemáią by to nalepiey y dziećięćiu nazdrowiey/ gdy ie rozlicznemi karmiámi czo nawięcey obtykáią/ że ſie dzieczko dobrze nie roſpuknie. LorichKosz 4 (Linde s.v. 1.obetkać).]

Formacje współrdzenne cf TKAĆ.

JR