![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: OBUDZENIE | Następne hasło: OBUDZIĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
OBUDZICIEL (1) sb m
Fleksja
N sg obudziciél.
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).
Znaczenia
Ten, który budzi; przen: Widząc widziałem w widzeniu głowy moiey/ ná pośćieli moiey/ á oto z ſtąpił z niebá obudzićiel święty (marg) Albo wártownik/ To ieſt ten kto wártuie. (–) [et ecce vigil et sanctus de caelo descendit]. BudBib Dan 4/13[10].
JR