Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: OBURZYĆ SIĘ

Następne hasło: OBUSZKOWAĆ »

[OBUSZEK sb m

Fleksja

I pl obuszkami.

Sł stp brak, Cn w innym znaczeniu s.v. obuch, Linde także XVII w.

Znaczenia

[Dem. od „obuch”; broń obuchowo-sieczna z osadzoną na trzonku stalową głowicą, z jednej strony tępą, z drugiej wydłużoną w ostry kolec]

Dem. od „obuch”; broń obuchowo-sieczna z osadzoną na trzonku stalową głowicą, z jednej strony tępą, z drugiej wydłużoną w ostry kolec: ktorego [pojmanego] im náſzy ięli bronić/ y wydárli go im: ále ták go dobrze obuſzkámi vtłukli Węgrowie że potym prędko vmárł. BielKron 1597 137 (Linde).]