[zaloguj się]
[pdf]

[ROZGART sb m

Teksty nie oznaczają pochyleń.

Fleksja
sg pl
N rozgart
G rozgartu
A rozgarty
L rozgarcie

sg N rozgart. ◊ G rozgartu. ◊ L rozgarcie. ◊ pl A rozgarty.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Pastwisko, łąka do wypasu koni lub bydła, wygon (z niem. Rossgarten): hortum, quo pabulantur equi, Rossyark [!] appellatum SłownicKsiągSądKościer 156; Item rozgarth est ante villam, in quo fiunt foeni currus 50 plus vel minus. InwBiskWłocł1582 282, 1582 290; STAWY DO ZAMKU MALBORSKIEGO NALEŻĄCE [...] Trzeci na rozgarcie u murowanej budy. ŹródłaEkMalb II 41, II 5, 6; Od rozgartu na gruncie piaskowskim, którego rozgartu drabi zamku malborskiego do paszej bydłu swemu najmują, płacą na rok [...] po 10 szelągów LustrMalb II 30.]

MC