[zaloguj się]
[pdf]

OBYWATELKA (2) sb f

o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w obywatel oraz -elka); oba a jasne.

Fleksja
sg
N obywatelka
V obywatelko

sg [N obywatelka.] ◊ V obywatelko (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI i XVIII w.

Mieszkanka; kobieta przebywająca stale w jakimś miejscu (2):

obywatelka czego (1): Zbierż z ziemie towáry twoie/ obywátelko mieyſcá obronnego [quae habitans in obsidione] BudBib Ier 10/17.

[Wyrażenie: »obywatelka domowa«: Pán podał rzecż opowiedáćielkam woyſká wielkiego, Krolowie woyſk vćiekáli vćiekáli [!]/ á obywátelká domowa [habitatio (marg) familia (–) domus] podzieli korzyść. BudBib Ps 67/12[13] (Linde).]
Przen [czyja] (1): Hey Cyionie/ pomoż ſobie obywátelko corki Bawelſkiey [quae habitans apud filiam Babylonis]. BudBib Zach 2/7.

DDJ