[zaloguj się]

ROZGŁOBIONY (2) part praet pass pf

Wszystkie o jasne.

Fleksja
sg
fNrozgłobionå
pl
N subst rozgłobion(e)

sg f V rozgłobionå (1).pl N subst rozgłobion(e) (1).

stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVIII w. s.v. rozgłobić.

Rozbity, rozdzielony na części (2):
Szereg: »rozgłobiony, połamany« (1): Solidantur fracta, Rozgłobione/ połamáne bywayą záś zgłabiáne. Mącz 399d.
Przen (1): O nędzna Rzecżpoſpolita á ná wſzem rozgłobiona [omnium nervorum exortem]/ ktora tákowe potwory [tj. tych, którzy w bójkach zabijają innych] ná ſwe złe chowa. ModrzBaz 64.

MC