« Poprzednie hasło: OCHROMIEĆ | Następne hasło: OCHROMION » |
OCHROMIENIE (12) sb n
Oba o oraz pierwsze e jasne, końcowe e pochylone.
sg | pl | |
---|---|---|
N | ochromienié | ochromieniå |
G | ochromieniå | |
A | ochromienié | |
I | ochromienim | |
L | ochromieniu |
sg N ochromienié (1). ◊ G ochromieniå (3). ◊ A ochromienié (4); -é (2), -(e) (2). ◊ I ochromienim (1). ◊ L ochromieniu (1). ◊ pl N ochromieniå (2).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVII w. s.v. ochromić.
ochromienie czego (1): Iakom shya ya vyednal s slyachathnem Iacubem [...] o vybyczye y ochromyenye lyevey rąky ZapWar 1522 nr 2280.
ochromienie na czym (1): My tedy [...] Piotrowi [...] ſkázuiemy przyśięgę: iż tákowé ochromienié ná pálcach cztérzéch miał od Ianá. SarnStat 620.
W połączeniach szeregowych (4): Z ſtráchu rośćie/ gniew/ niezgody/ ſwary/ nieprzyiáźni/ ſromocenia/ rány/ ochromienia/ zabijánia/ á miedzy ludźmi możnemi/ woyny y niezlicżone nędze. ModrzBaz 7v; A gdźież więcey ſwarow/ guzow/ ran/ ochromienia/ zábijánia/ przytrefia śię iáko w kárcżmách? ModrzBaz 36v, 52, 85; [A tu maſz wiedźieć/ kiedy kto przed Gáynym Sądem o ochromienie/ o rány/ o zbicie/ o mord żáłuie/ tedy bez przyzwolenia Sędźiego żadnych odwłok mieć niemoże. SzczerbSpecSax 245 (Linde s.v. ochromić)].
»ochromienie i rany« (1): Szácunk ochromienia, y ran [mutilationum, ac vulnerum Jan Stat 602] ſzláchćicóm zádánych. SarnStat 617. [Ponadto w połączeniach szeregowych 2 r.]
»abo ochromienié abo ułomek« (1): iż mu ábo o ſzpetne ochromienie/ ábo o ſzkodliwy vłomek/ idzie zdrowia iego. RejPos 247.
»wybicie i ochromienie« (1): ZapWar 1522 nr 2280 cf ochromienie czego.
Cf OCHROMIĆ
MC