![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: OCHYLIĆ | Następne hasło: OCHYNĄĆ SIĘ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
OCHYNĄĆ (2) vb pf
o prawdopodobnie jasne (tak w o-).
Fleksja
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 2 | m | -ś ochynął |
| imperativus | |
|---|---|
| pl | |
| 3 | niechåj ochyną |
praet 2 sg m -ś ochynął (1). ◊ imp 3 pl niechåj ochyną (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.
Znaczenia
Ogarnąć, otoczyć, objąć ze wszystkich stron (2):
W formule zaklęcia [kogo, co] (2): Ognyv nyerzarſch ſzyą boza moczs panni mariey mocza, wſſiſthkich ſwyetich pomocza, ydz wſlup nyezaſkadzay boza moczą etc. Czoſz zawzyal czoſz ochinal, vymyą oycza etc. abi nyezaſkodziel yako pannye Mariey panyenſthwo yey nyezaſkodzilo. LibMal 1544/85, 1544/85.
Formacje współrdzenne cf CHYNĄĆ.
MC