[zaloguj się]
[pdf]

OCIASOWAĆ (6) vb impſ

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w o- oraz -ować); oba a jasne.

Fleksja
inf ociasować
indicativus
sg pl
1 ociasuję
3 ociasuje ociasują
imperativus
sg
2 ociasuj

inf ociasować (1). ◊ praes 1 sg ociasuję (2). ◊ 3 sg ociasuje (1). ◊ 3 pl ociasują (1). ◊ imp 2 sg ociasuj (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Nadawać kształt za pomocą topora, siekiery lub dłuta; obrąbywać, gładzić; asciare, circumsecare Calep (6): (nagł) Budowanie. (–) OCiáſuy bácie dobrze/ bo biel robak tocży RejZwierz 143; Circunseco – Ocziaſsuię, obrebuię. Calep 199a, 101b.

ciasować co (3): Każe biel ociáſowáć by iedno drżeń zoſtał RejWiz 84v. Cf Zwrot.

Zwrot: »kamień ociasować« (2): Lapicida – Ten ktori kamień ocziaſsuie. Calep 582a, 609a.

Formacje współrdzenne cf CIOSAĆ.

MC