[zaloguj się]

[OCZAPIĆ vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w o-); a pochylone.

Fleksja
imperativus
sg
3 niechże oczåpi
conditionalis
sg
3 m by oczåpił

imp 3 sg niechże oczåpi.con 3 sg m by oczåpił.part praet act oczåpiwszy.

stp, Cn brak, Linde XVIXVII w.

1. Przykryć czymś od góry jak czapką [co]: Miey drugi garniec ſzeroko gęby/ coby dno pierwſzego ocżapił/ á niech ten będzie cáły. SienHerb 523b (Linde).

oczapić czym: Potym go [kamień rozpalony] wyymi/ á ley nań octu winnego/ niechże go tá ocżapi podołkiem/ áby iey oná párá do máćice ſzłá SienHerb 551a.

2. Uchwycić obejmując wkoło [co czym]: Fortunat [...] okrácżył gáłąź/ á ręką drugą gáłąź ocżapiwſzy/ dobył ſzpady/ y iął boźdź ku niedźwiedźiowi. Niedźwiedź [...] nie śmiał śię wyſzey kuśić: ále ocżapiwſzy gáłąź iedną łápą/ chćiał drugą ſzpadę vłápić HistFort D2.]

FP