![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: OCZANKI | Następne hasło: OCZAROWAĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[OCZAPIĆ vb pf
o prawdopodobnie jasne (tak w o-); a pochylone.
Fleksja
| imperativus | |
|---|---|
| sg | |
| 3 | niechże oczåpi |
| conditionalis | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | by oczåpił |
imp 3 sg niechże oczåpi. ◊ con 3 sg m by oczåpił. ◊ part praet act oczåpiwszy.
Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w.
Znaczenia
1. Przykryć czymś od góry jak czapką [co]: Miey drugi garniec ſzeroko gęby/ coby dno pierwſzego ocżapił/ á niech ten będzie cáły. SienHerb 523b (Linde).
oczapić czym: Potym go [kamień rozpalony] wyymi/ á ley nań octu winnego/ niechże go tá ocżapi podołkiem/ áby iey oná párá do máćice ſzłá SienHerb 551a.
2. Uchwycić obejmując wkoło [co czym]: Fortunat [...] okrácżył gáłąź/ á ręką drugą gáłąź ocżapiwſzy/ dobył ſzpady/ y iął boźdź ku niedźwiedźiowi. Niedźwiedź [...] nie śmiał śię wyſzey kuśić: ále ocżapiwſzy gáłąź iedną łápą/ chćiał drugą ſzpadę vłápić HistFort D2.]
FP