[zaloguj się]
[pdf]

[ODCHODCZĘ sb n

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w odchodzić).

Fleksja
sg
N odchodczę
G odchodczęcia
L odchodczęciu

sg N odchodczę. ◊ G odchodczęcia. ◊ L odchodczęciu.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Niedonoszony, poroniony płód: Niektorzy powiádáią iż máią być [jaskółcze kamienie] záwinione w ſkorę cielęcą odchodcżęćiá [nie porodzonego, ale wyprotego FalZioł IV 50c]/ á przywięzáć ie ku lewemu rámieniu tedy vznaſz niemáłą pomoc. SienHerb 329a (Linde); Iedennaſta przyczyna ćięſzkośći przy rodzeniu bywa przy odchodczęćiu [dla martwego płodu FalZioł V 17d] ktore bywa cżwartego álbo piątego Kſiężycá od pocżęćia/ ábowiem tych Kſiężycow bárzo mocno dźiećię bywa przypoiono w żywoćie mátcżynym/ á ták z wielką boleśćią vrywa ſie z żywotá/ á zá ćięſzką boleśćią rodzi ſie tákowe odchodcżę. SienHerb 444a (Linde).

Synonimy: niedochod, niedochodca, niedochodek, niedochodziec, niedoszły.]

FP