[zaloguj się]
[pdf]

ROZGRYZNĄĆ (5) vb pf

o jasne.

Fleksja
inf rozgryznąć
imperativus
sg
2 rozgryźni

inf rozgryznąć (2). ◊ fut 2 sg rozgryźniesz (1). ◊ 3 sg rozgryźnie (2). ◊ [imp 2 sg rozgryźni.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (dwa z niżej notowanych przykładów).

Gryząc, rozdrobnić coś na kawałki [w tym: co (4)] (5):ieden miewał gruſzki/ [...] Drugi mu ie wykradał/ á ten iednę wziąwſzy/ Nákładł w nię cżegoś złego/ pośrzodek wyiąwſzy. A ten dybye poćichu/ y rozgryźnie gruſzkę RejFig Aa3v, B2v; Dał im pieprzu przyſtáwkę/ to nieſcie krolowi/ A gdy ziarnko rozgryźnie/ niechay pewnie to wie/ Chociay ia mam mniey ludzi/ lecż ták gorzcy będą RejZwierz 5v; Conficere nucem, Rozbić Rozgryznąć orzech. Mącz 114d; Fragile dentibus, Prętko ſie da rozgryznąć. Mącz 135d; [SienHerb Mv#; StryjGoniec B (Linde s.v. rozgryźć); Otós ich [piguł] mas piętnaśćie/ á ieſlis to wiele/ weźmis choć połowicę/ á rozgryźni śmiele. Potkanie 37].

Synonim: rozkąsić.

Formacje współrdzenne cf GRYŹĆ.

MN