[zaloguj się]
[pdf]

ODECLIĆ (2) vb pf

Fleksja

inf odeclić (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przyładów).

Znaczenia
1. Zapłacić cło (1): Portitorium dare de re aliqua, Odeclić. Mącz 313c.
2. Zgłosić do oclenia [od czego] (1): Profiteri merces, Odeclić od towárów/ Opowiedzieć ſie ná cle. Mącz 217c.

Formacja współrdzenna: clić.

LWil