Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [ODETKNĄĆ]

Następne hasło: 1. ODEWRZEĆ »

[ODETRZEĆ vb pf

Teksty nie oznaczają ó oraz é; o oraz pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak w ode-).

Fleksja

inf	odetrzeć

praet
	sg
3	m	odtarł

inf odetrzeć. ◊ praet 3 sg m odtarł.

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Znaczenia

1. [Oddzielić od czegoś przez tarcie]
2. [Usunąć coś z kogoś trąc, oczyścić]

1. Oddzielić od czegoś przez tarcie: Abstergere odetrzecz GlosyKórn II 159.

2. Usunąć coś z kogoś trąc, oczyścić [kogo]: nálazł Biſkupá Máximá/ iuż práwie konáiącego/ y zmową zamknioną. Ktorego gdy odtárł/ á vſtá mu winem zákropił/ pośilenie wziął. SkarŻyw 60.

Formacje współrdzenne cf TRZEĆ.

Cf ODTART]