![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: ODEWSTANIE | Następne hasło: [ODEWZDAĆ] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[ODEWSTAWAĆ vb impf
o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w ode-); pierwsze a pochylone.
Fleksja
| indicativus | |
|---|---|
| praes | |
| sg | |
| 3 | odewståwå |
| fut | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | f | będzie odewståwała |
praes 3 sg odewståwå. ◊ fut 3 sg f będzie odewståwała.
Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu s.v. odewstać.
Oddzielać się od całości tworząc szczelinę, nie przylegać, abscedere Cn: gdy śię owcá nie da ćiągnąć zá ſkorę ná ſzyj tuż przy głowie/ ieſt známię zdrowia/ ále gdy tám ſkorá hnet odewſtawa iák ſkoro poćiągnieſz/ znamię ieſt niezdrowia. Cresc 1571 687.
odewstawać od czego: gdy iuż [moczony len] ſam w ſobie odmięknie tám leżąc/ to ieſt gdy iuż ſkorá będźie śię od drżenia oddźieráłá/ [...] albo wyiąwſzy z wody źdźbło álbo trzy vſuſzyć/ á pátrzyć ielli iuż ſkorá będźie odewſtawáłá od drzewia/ tedy pewny ieſt znák vmocżenia. Cresc 1571 189.
Formacje współrdzenne cf 1. STAĆ.]
MK