[zaloguj się]
[pdf]

ODGROZIĆ (5) vb pf

Oba o jasne.

Fleksja
inf odgrozić
praet
sg
3 m odgroził
conditionalis
sg
3 f by odgroziła

[inf odgrozić.] ◊ fut 3 sg odgrozi (1). ◊ 3 pl odgrożą (1). ◊ praet 3 sg m odgroził (1). ◊ con 3 sg f by odgroziła (2).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w.

Groźbą odwieść od czegoś, odstraszyć (5): SarnStat 1159 cf odgrozić komu.

odgrozić kogo (2): czáſem y bez iednánia práwo porżući/ ábo go odgrożą. GórnRozm H4v; SarnStat 1159 [2 r.].

odgrozić od czego (1): SarnStat 1159 cf Szereg.

odgrozić komu (2): tedy ten który ſtronie ſwéy przećiwnéy odgroźi/ [...] ma in perditionem cauſae ſkazan bydź/ ten który odgroźił. SarnStat 1159, 1159.

Szereg: »odstraszyć abo odgrozić« (1): gdźieby ſie trafiło/ iżby ſtroná przećiwna drugiéy ſtronie ſwéy/ [...] świádká od świádectwá y od przyśięgi odſtráſzyłá/ ábo odgroźiłá: tedy tá ſtrona/y z drugiémi świádkámi [...] ma przyśiądz SarnStat 1159.
[Przen [co]: áni żadna zwierzchność przymuśić ani ſrogość żadna [...] miłośći odgroźić álbo przyſtráſzyć mogą MrowStadło D4v.]

Synonimy: odstraszyć, przystraszyć.

Formacje współrdzenne cf GROZIĆ.

Cf ODGROŻENIE, ODGROŻON

MM