Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: ODMIĘKNĄĆ

Następne hasło: [ODMILCZEĆ SIĘ] »

ODMIGĘBA (2) sb m

o prawdopodobnie jasne (tak w od-); a jasne.

Fleksja

	sg	pl
N	odmigęba	odmigębowie

sg N odmigęba (1). ◊ pl N odmigębowie (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przyładów) – XVII w.

Znaczenia

1. Który ma grube wargi (1): Labeo, Który wielkie wárgi ma/ Odmigębá. Mącz 180a.

2. Który ma odęte policzki (1): Buccones, Qui tumidioribus sunt buccis [...] – Odmigębowie. Calep 141a.